Już za cztery dni we Wrocławiu specjaliści z branży internetowej podczas swoich prelekcji będą dzielić się swoją wiedzą z zakresu obsługi produktów finansowych. Konferencja Finanse w Internecie jest idealną okazją do nabycia praktycznych umiejętności oraz informacji i poszerzenia swojej wiedzy w tym temacie.
Więcej informacji o Konferencji oraz prelegentach dostępne na stronie wydarzenia finansewinternecie.pl
Już 24 lutego w Warszawie odbędzie się konferencja
„Systemy backupu i archiwizacji – kompleksowa ochrona zasobów firmy”
Bezpieczeństwo firmowych danych to priorytet. Jako jeden z podstawowych elementów strategii przedsiębiorstw i instytucji, stawia przed osobami odpowiedzialnymi za zapewnienie ciągłości działania niebagatelne zadanie.
Od piątku w księgarniach można spotkać „Dekalog Świadomego Pożyczania, czyli rola kredytu w życiu człowieka” Rafała Tomkowicza, który jest skondensowanym poradnikiem tłumaczący, jak rozsądnie i z rozmysłem zaciągać kredyty i w terminie je spłacać. Autor zwrócił uwagę na najważniejsze zagadnienia związane z zaciąganiem zobowiązań finansowych opierając się na własnych doświadczenia zawodowych, jak również prywatnych. Dekalog napisany jest językiem przystępnym dla każdego odbiorcy, zbudowany na formule: wyjaśnienie podstaw danego zagadnienia - wytłumaczenie jego zasad - prezentacja jego zalet i ewentualnych zagrożeń zeń płynących.
Polecamy lekturze!
Oficjalna strona poradnika: http://rafaltomkowicz.pl/
Konferencja November Credit & Collection Days 19 – 20 listopada 2014 r.
19 listopada rozpocznie się dwudniowa Konferencja November Credit & Collection Days 2014, podczas której omówione zostaną najważniejsze zagadnienia dotyczące zarządzania należnościami, zaś eksperci przekażą uczestnikom najnowocześniejsze trendy panujące w sektorze wierzytelności.
Wszyscy dobrze wiemy, że niewłaściwe zabezpieczone dane personalne i informacje o naszych kontach znajdujące się w bankach mogą szybko zostać przejęte przez osoby trzecie.
Tak pozyskane informacje o nas samych mogą się znaleźć w wielkim niebezpieczeństwie.
W jaki sposób zapewnić klientom bezpieczne korzystanie z kart płatniczych i mobilnej bankowości?
Jak uniknąć przestępstw w wirtualnym świecie?
Jak nie doprowadzić do skimmingu i phishingu?
Na te pytania odpowiedzą eksperci podczas 4 edycję konferencji z cyklu „Bezpieczeństwo danych i informacji w bankowości”, która odbędzie się 30.10.2014 r. w Warszawie.
WIĘCEJ INFORMACJI O WYDARZENIU>>>
Dowiedz się jak chronić swoje dane oraz dane swoich klientów i ZAREJESTRUJ SIĘ>>> już teraz!
Zdaniem uczestników debaty PAP Biznes pozabankowy rynek pożyczkowy wymaga regulacji, głównie ze względu na ochronę praw konsumentów oraz wzmacnianie zaufania do sektora usług finansowych.
"Głównym założeniem nowych regulacji jest uporządkowanie rynku pożyczkowego w kontekście kosztów ponoszonych przez klientów firm pożyczkowych. Stąd zdecydowaliśmy się na wprowadzenie ograniczeń wszystkich pozaodsetkowych kosztów kredytu" - powiedziała podczas debaty radca prawny w Ministerstwie Finansów, Teresa Olszówka.
"Zależy nam na ochronie konsumenta przed nieuczciwymi praktykami niektórych firm pożyczkowych" - dodała.
Olszówka poinformowała, że projekt zmian w prawie w niedługim czasie zostanie przez MF przesłany do kolejnych konsultacji.
Dodała, że następnym etapem regulacji może być utworzenie rejestru, który będzie skupiał firmy pożyczkowe.
W ocenie ministerstwa regulacje pozytywnie wpłyną na wizerunek firm pożyczkowych.
"Należy mieć na uwadze to, że profesjonalizacja działalności pożyczkowej powinna zwiększyć wiarygodność i zaufanie do rynku pożyczkowego. Przede wszystkim te cele chcemy osiągnąć poprzez określenie barier wejścia na ten rynek" - powiedziała Olszówka.
Na konieczność regulacji szybko rosnącego rynku pożyczkowego wskazywał podczas debaty Dobiesław Tymoczko z NBP.
"Firmy pożyczkowe nie generują co prawda ryzyk z punktu widzenia stabilności systemu finansowego, natomiast skala tego rynku pokazuje, że państwo musi go regulować, aby chronić klientów firm pożyczkowych" - powiedział.
Obecni na debacie przedstawiciele branży pożyczkowej zgodzili się z koniecznością regulacji rynku, wskazali jednak braki w projektowanym systemie nadzoru.
"Z jednej strony na rynku mamy oszustów stosujących nieuczciwe praktyki, często związane z ukrytymi kosztami, a z drugiej strony mamy firmy działające transparentnie. Dlatego ważne jest, aby stworzyć rejestr. Jego brak sprawia, że zaproponowane przez Ministerstwo Finansów regulacje mogą stać się +kadłubkowe+, czyli takie, gdzie państwo nie jest w stanie określić, które firmy są legalne i uczciwe" - dodał.
Szybkie utworzenia rejestru firm pożyczkowych postulował podczas debaty również Andrzej Roter, dyrektor generalny Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych.
"Główną rekomendacją z punktu widzenia KPF i podstawową naszym zdaniem kwestią jest rejestr. Założenia przygotowane przez Ministerstwo Finansów, tej rekomendacji nie realizują. A nawet powiedziałbym, że jest tak, że zaproponowane w założeniach powołanie listy ostrzeżeń prowadzonej przez UOKiK, prowadzi do spadku zaufania do sektora" - powiedział Roter.
"Jeśli wprowadzimy jedynie rejestr ostrzeżeń, to znajdą się tam jedynie firmy nieuczciwe, kiedy pojawią się problemy zgłaszane przez konsumentów. Firmy uczciwe nie pojawią się zaś w żadnym miejscu. Pojawią się bardzo istotne problemy medialne opisujące problemy społeczne związane z wizerunkiem branży. Dlatego oczekujemy, aby rejestr został wprowadzony już dziś" - dodał.
Do nowych regulacji przygotowuje się Biuro Informacji Kredytowej. Jak poinformował podczas debaty wiceprezes BIK Sławomir Grzelczak, instytucja współpracuje obecnie bezpośrednio z 13 firmami pożyczkowymi i rozmawia o współpracy z kolejnymi dziesięcioma.
"Tych, z którymi poszliśmy na pełną współpracę, na bardzo podobnych zasadach jak w bankach, poprosiliśmy o szereg dokumentów. Szczególnie takich, które pozwalają zrozumieć źródła kapitału tych firm, również w kontekście międzynarodowym. Patrzymy również na sprawozdania finansowe firm pożyczkowych składanych do KRS. Bardzo ściśle współpracujemy z firmami pożyczkowymi i mogę powiedzieć, że dane, które otrzymujemy są wysokiej jakości" - powiedział Grzelczak.
W ocenie Mateusza Walewskiego z PwC uregulowanie rynku według propozycji MF nie spowoduje istotnych zakłóceń w jego funkcjonowaniu.
"Ważne jest to, że ministerstwo chce stworzyć system, który odpowiada strukturze kosztów na tym rynku. Oczywiście nawet taka regulacja, która w minimalny sposób wpływa na kształt rynku, jest ingerencją w ten rynek. W związku z tym pewne rodzaje pożyczek na pewno przestaną być opłacalne" - powiedział.
"Nowe prawo będzie jednocześnie chroniło klientów, którzy przeważnie posiadają niskie wykształcenie i taka ochrona państwa jest im potrzebna" - dodał.
Piotr Białowolski, adiunkt w Szkole Głównej Handlowej, zwrócił uwagę na związane z nowym prawem ryzyko migracji klientów pozabankowych pożyczek do tzw. szarej strefy.
"Zawsze istnieje ryzyko, że pewna część konsumentów zostanie wypchnięta do sektora nieformalnego. Są badania naukowe wskazujące, że faktyczne ograniczenie dostępu do drobnych pożyczek na rynku, który jest ewidencjonowany, przekłada się na wypchnięcie konsumentów na rynek nieformalny, ale również, co ciekawe, prowadzi do wzrostu drobnej przestępczości" - powiedział.
Z kolei zdaniem wiceprezesa Związku Banków Polskich, Jerzego Bańki, proponowane regulacje to kolejny akt prawny, który uniemożliwia bankom kierowanie oferty kredytowej do wszystkim potencjalnych zainteresowanych.
"Państwo, wprowadzając m.in. przepisy antylichwiarskie oraz regulacje ostrożnościowe KNF, jak i regulacje europejskie o kredycie konsumenckim wypchnęło część klientów sektora bankowego do firm pożyczkowych. Jest to problem społeczny" - powiedział Bańka.
"Banki nie mogą kierować oferty do część osób, ponieważ wymagane jest od nich, aby kredytobiorca posiadał zdolność kredytową. Firmy pożyczkowe muszą jedynie tę zdolność zbadać" - dodał.
We wtorek odbyła się debata PAP Biznes poświęcona problematyce skutecznego nadzoru nad pozabankowym sektorem pożyczkowym.
Jak poinformował Mateusz Walewski z PwC obecnie w Polsce zadłużenie gospodarstw domowych wynikające z pożyczek zaciąganych w sektorze wynosi około 4 mld zł, wobec około 500 mld zł zadłużenia Polaków w bankach.
Z szacunków PwC wynika, że roczna sprzedaż pożyczek wynosi 2,6-3 mld zł, co przekłada się na mniej więcej 1,7 mln pożyczek rocznie.
Andrzej Roter z KPF podał, że rozwój branży pożyczkowej nabrał tempa po wybuchu kryzysu finansowego.
"Od momentu wybuchu kryzysu, kiedy to sektor bankowy ograniczył dostęp do kredytu konsumenckiego, firmy pożyczkowe stały się widocznym komponentem rynku. Wcześniej skala tego rynku była de facto niewielka" - powiedział.
Uczestnicy debaty podkreślali, że wyjątkowo niekorzystne dla postrzegania branży jest utożsamianie ich z tzw. parabankami. (PAP)
Osiem manipulacji w raporcie IBnGR
Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową – instytucja o wieloletniej tradycji i szeroko rozpoznawalnej marce – opublikował raport, który trudno traktować poważnie. Dokument zaprezentowany 24 lipca 2014 r. nie spełnia nie tylko norm stawianych renomowanym think-tankom. To, co najwyżej, nieobiektywna publicystyka prezentująca poglądy tylko jednego gracza na rynku.
„Prawdopodobnie”, „bywa”, „często”, „zwykle” i „wydaje się” – to słowa, które wielokrotnie padają podczas opisu rynku i formułowania wniosków w raporcie IBnGR. Nie jest to wystarczający poziom szczegółowości analiz, które mają wypływać na przyszłość rynku wartego 4 mld złotych. Przedstawiona w raporcie ocena modelu biznesowego internetowych firm pożyczkowych jest bardzo surowa, więc spodziewamy się, że w najbliższym czasie będziemy zmuszeni dyskutować z tezami tam stawianymi.
Konieczne stało się zaprezentowanie zasadniczych manipulacji, które są w raporcie. Poniżej pytamy o osiem z nich. Głos ten traktujemy, jako element toczącej się debaty o kierunku rozwoju rynku. Liczymy, że nie będzie to głos ostatni i pozytywnie wpłynie na jakość dalszych materiałów przedstawianych opinii publicznej i decydentom. Pytamy więc o:
1. Ograniczenie „spirali zadłużenia” dzięki regulacji rynku. Popadanie w pułapkę zadłużenia to efekt zmiany relacji kwoty zadłużenia do dochodów, a nie liczby mikropożyczek zaciąganych w różnych okresach roku. Pułapka zadłużenia nie dotyczy sytuacji, w której konsument utrzymuje stały poziom długu, lecz takiej, w której pomimo dokonywanych spłat łączne saldo zadłużenia rośnie i klient traci możliwość terminowej obsługi zobowiązań. Według raportu, spirala zadłużenia w firmach pożyczkowych miałaby być realizowana poprzez możliwość „przedłużenia okresu spłaty” (str. 24-27). Jak sama nazwa wskazuje, przy przedłużeniu kwota zobowiązania pozostaje taka sama – zmienia się tylko termin spłaty. Klient, który przestaje spłacać ratę pożyczki trafia do windykacji ze stanem zobowiązania z dnia, w którym jej nie spłacił. Od tego momentu naliczane są już tylko odsetki ustawowe i uzasadniane koszty windykacji, które są kontrolowane przez UOKiK. Żadna tajemnicza spirala się tu nie pojawia.
Przy okazji stawiania śmiałych hipotez dotyczących regulacji, warto spojrzeć na inne państwa, gdzie one już funkcjonują. I tak, na przykład w Finlandii efektem podobnej regulacji było znaczące zwiększenie przeciętnej kwoty pożyczki – co już niewątpliwie ma wpływ na przeciętny poziom zadłużenia konsumentów i może prowadzić do realnej spirali zadłużenia.
2. Rolowanie długu. Koronnym argumentem przeciwko mikropożyczkom jest ochrona klientów przed rolowaniem długu. Przypomnijmy więc definicję rolowania za słowniczkiem umieszczonym w raporcie IBnGR. Jest to udzielenie kolejnej pożyczki na spłatę wcześniejszego zobowiązania. Zatem w przypadku mikropożyczek, przykład rolowania powinien wyglądać w następujący sposób: klient pożycza 1000 zł na miesiąc, po którym ma do oddania 1150 zł. Nie mając tych pieniędzy firma pożyczkowa oferuje mu nową pożyczkę wysokości 1200 zł na zrefinansowanie poprzedniej i dolicza do niej 180 zł prowizji. W kolejnym miesiącu oczekuje spłaty 1380 zł. Jest jeden problem – żadna z firm zrzeszonych w Związku Firm Pożyczkowych nie umożliwia takiego modelu rolowania długu. Każdy klient może wziąć kolejną pożyczkę dopiero po całkowitej spłacie poprzedniej. Niestety, autorom publikacji ta niezgodność z rzeczywistością nie przeszkadza, a pojęcia rolowania długu używają zamiennie z przedłużaniem pożyczki już na stronie 8. Do jeszcze dziwniejszej sytuacji dochodzi na stronie 25, gdzie szczegółowo rozpisany jest hipotetyczny przykład trzykrotnego rolowania pożyczki w wybranych firmach. Przykład, choć niemożliwy do realizacji, efektownie wspiera tezę o wyraźnej poprawie sytuacji konsumenta.
Temat rolowania/przedłużania przewija się jeszcze wielokrotnie. Na przykład na stronie 16 czytelnik raportu jest informowany, że po każdorazowym przesunięciu terminu spłaty całkowite zadłużenie pożyczkobiorcy istotnie wzrasta. Otóż, jest to ewidentna nieprawda. Całkowite zadłużenie, określane jako suma zobowiązań do spłaty w danym momencie, jest niezmienne w stosunku do tego, czy spłata pożyczki jest właśnie przedłużona po raz pierwszy, czy kolejny.
3. Gospodarkę rynkową, która nie koniecznie musi być rynkowa. Po instytucji mającej gospodarkę rynkową w nazwie można by spodziewać się ochrony wolnego rynku i zasad konkurencji. Jak się jednak okazuje - nie zawsze. Na stronie 27 raportu pojawia się ostrzeżenie przed możliwym „arbitrażem produktowym”, który powstanie w przypadku niewystarczającego uregulowania rynku. Określenie przywołuje swoim brzmieniem arbitraż regulacyjny, będący zjawiskiem niebezpiecznym. Jednak z kontekstu wynika, że arbitraż produktowy to nic innego, jak wyrafinowane określenie wyboru pozostawionego konsumentowi.
Dwa akapity dalej dowiadujemy się, że „koncepcja produktu, który z góry zakłada prolongatę zadłużenia jest dyskusyjna”. Należy w tym miejscu przypomnieć, że ów dyskusyjny produkt jest już w posiadaniu 6,8 mln Polaków i nazywa się karta kredytowa.
Na stronie 25 dowiadujemy się, że dzięki regulacji „opłaty pobierane przez firmy pożyczkowe obniżyć się mogą nawet o 50%”. Policzono to na podstawie różnicy pomiędzy obecną, ustaloną w warunkach gospodarki rynkowej, ofertą jednej z firm, a planowanym limitem. Czyż to nie proste? W takim razie, gdyby limit zaostrzyć jeszcze bardziej, z oszczędnościami moglibyśmy dojść do 90%. Takie eksperymenty są obecnie prowadzone w Wenezueli. Niestety bez powodzenia.
4. Marginalne ryzyko ograniczenia sektora mikropożyczek. Światowe doświadczenia regulacyjne pokazują, iż na większości rynków wprowadzenie rygorystycznych rozwiązań, przynosiło skutek odwrotny od zamierzonego. Rzetelność analityczna wskazywałaby, że jest to trop warty podjęcia. Niestety, gdyby raport miał objąć też wnioski z dojrzałych, uregulowanych rynków to jego wydźwięk nie byłby już tak jednoznaczny. Z treści nie dowiemy się więc, że trudno jest z góry definitywnie określić skalę i kierunki działań dostosowawczych rynku. We wspomnianej już Finlandii, regulacja zwiększyła ponad trzykrotnie przeciętną kwotę zadłużenia konsumenta z tytułu pożyczek zaciąganych w firmach pożyczkowych (to dzięki tak chwalonemu zastępowaniu mikropożyczek ofertą ratalną). W Grecji, w miejsce firm pożyczkowych powstało ponad 10 tysięcy lombardów, a w Kanadzie, zamiast kredytu firmy pożyczkowe skupują z dyskontem czeki konsumentów. W Niemczech legalny pozabankowy sektor pożyczkowy został tak przeregulowany, że ustąpił miejsca dla rozkwitu szarej strefy.
5. Selektywne cytowanie źródeł. Autorzy bardzo obficie cytują raport „Rynek mikropożyczek w Polsce” opracowany przez Związek Firm Pożyczkowych. Niestety, robią to tylko w tych momentach, gdy fakty z raportu są w stanie uprawdopodobnić założone tezy. Na przykład, w kontekście kosztów. Gdy jednak rozważania przechodzą do tematu odsetka pożyczek niespłacanych, czytelnik dowiaduje się, że „koszt pozyskania środków w firmach pożyczkowych jest często zwykle [pisownia oryginalna – przyp. ZFP] wyższy niż w instytucjach bankowych. Firmy te oczekują wyższej premii za ponoszone ryzyko ewentualnej utraty swoich środków wskutek niespłacenia przez pożyczkobiorcę, co szczególnie jest zauważalne przy chwilówkach” – str. 13. Oraz „udzielają pożyczek, wiedząc z góry, że pożyczkobiorca nie będzie w stanie ich spłacić w terminie” – str. 17. W okolicy tych cytatów nie znalazło się niestety miejsce na przytoczenie wspomnianego raportu ZFP, w którym na stronie 9 znajduje się informacja, że odsetek pożyczek niespłacanych wynosi 10,75%, co jest wynikiem powyżej średniej bankowej dla segmentu pożyczek konsumenckich. Nie wspomniano też, że w Providencie, będącym sztandarowym reprezentantem segmentu, który ma „uratować” konsumentów przed mikropożyczkami, wskaźnik pożyczek niespłacanych „wynosi nieco ponad 28%, co jest bezpiecznym poziomem i jest dokładnie w środku korytarza rekomendowanego dla naszej grupy” – jak stwierdził ostatnio jego przedstawiciel.
6. Rzekome poparcie regulacji przez część firm. „Warto podkreślić, że cześć firm pozytywnie ocenia wprowadzane zmiany” – str. 36. Mówiąc konkretnie: tylko jedna firma ocenia te zmiany pozytywnie. Jest to osamotniony Provident, który wypowiada się za pośrednictwem organizacji pracodawców, nie reprezentującej innych firm pożyczkowych poza nim. Wyjaśnienie tego fenomenu znajduje się w samym raporcie: „Prawdopodobnie, z korzyścią dla klientów, zmniejszy się liczba pożyczek o bardzo krótkim terminie spłaty (tygodniowym), ale zostanie to zrekompensowane większą liczba pożyczek dłuższych (od 30 dni)”. Jest to niestety wniosek zgodny z obawami ZFP, dotyczącymi tego, kto zarobi na cenowej regulacji branży.
Żałujemy przy tym, że autorzy raportu nie podpisali się pod nim oraz nie wskazali zleceniodawcy, o ile taki występuje. Przykładowo, raporty o rynku firm pożyczkowych autorstwa PwC, zawierają oznaczenie, że przygotowane są na zlecenie Providenta. Identycznie oznaczane są raporty zlecane przez ZFP. Wymaga tego rzetelność i uczciwość wobec czytelników raportu aspirującego do miana bezstronnego i niezależnego. Ponadto, dla autorów nie powinien być to powód do wstydu. Warto zaznaczyć, że Provident, jako partner jawnie współpracuje z IBnGR przy okazji sopockiego EFC, którego Instytut jest współorganizatorem. Czy sponsoring ma wpływ na bezstronność analityków, czy potencjalny konflikt interesów wpływa na treść raportu, pozostawiamy jako kwestie otwarte.
7. Proste manipulowanie faktami. Ponoć firmy pożyczkowe pobieżnie oceniają zdolność kredytową klienta (str. 9, 13), a widoczne jest to po tym, że pożyczkę można otrzymać w czasie krótszym niż kwadrans. Tymczasem, dzięki technologii używanej w firmach działających online, jedna minuta to wystarczający czas na sprawdzenie klienta w BIK, BIG Infomonitor, ERIF, KRD, bazie dokumentów zastrzeżonych, wewnętrznej bazie antywyłudzeniowej i wykonania scorringu behawioralnego z użyciem big data. W rezultacie w internecie odrzucane jest 65% wniosków od nowych klientów. Jednocześnie niektóre firmy naziemne, w ogóle nie sprawdzają kondycji finansowej nawet w połowie z tych baz, żądając zamiast tego możliwości wejścia do domu klienta, gdzie prowadzą swoisty niejawny finansowy wywiad środowiskowy.
Inny przykład znajdujemy na stronie 14: „Często spotyka się oferty mikropożyczek o teoretycznie [wyróżnienie – ZFP] zerowym oprocentowaniu”. Dalej, w tabeli na stronie 23 możemy wyczytać, że koszt każdorazowej pożyczki wysokości 1000 zł w Vivus Finance to 140 zł. W rzeczywistości na rynku dostępne są pożyczki o nie tylko teoretycznie, ale też PRAKTYCZNIE zerowym oprocentowaniu i jest to np. pierwsza pożyczka w Vivus Finance. W sprawie tych nieprawdziwych informacji Vivus skontaktuje się z autorami raportu w odrębnym trybie. Dane na temat innych ofert również są pomylone lub nieprecyzyjnie podane (np. ViaSMS, Kredito24).
Absolutny brak profesjonalizmu widać również w cytowaniu źródeł, np. na str. 19 autorzy powołują się na raport PwC cytując strukturę rynku. Naprawdę według PwC z firm pożyczkowych korzysta 4% gospodarstw domowych, ale już w IBnGR na podstawie PwC to 8,5%.
8. Nierozumienie kalendarza. Temat mniejszej wagi, ale pokazujący zakres zagadnień, jakie zmuszeni jesteśmy prostować. „Chwilówki udzielane na jeden tydzień, są w dużej mierze nieadekwatne do polskich realiów, choćby dlatego, że wynagrodzenia zazwyczaj wypłacane są w cyklu miesięcznym” – czytamy na str. 30. Aby regulacje wyszły naprzeciw obawom autorów raportu należałoby chyba ustawowo uregulować, że pożyczki na tydzień mogą być udzielane tylko pod koniec miesiąca. Bo jaka jest nieadekwatność oferty do realiów w przypadku, gdy klient zaciąga mikropożyczkę 24 dnia miesiąca wiedząc, że 31 dostanie wypłatę. A tak właśnie robi wielu klientów firm pożyczkowych. W imię czego mamy im zakazać spłaty pożyczki w dniu, w którym dostają wypłatę?
Aby jeszcze bardziej skomplikować swoje wnioski na następnej – 31 – stronie raportu czytamy, że „tygodniowy cykl spłaty, na przykład części pożyczki, może okazać się wygodniejszy, gdyż łatwiejsze może okazać się uzbieranie co tydzień mniejszej kwoty niż jednorazowo większej”. Są więc wyjątki od reguły o nieadekwatności. Jak rozumiemy, jest to ukłon w stronę firmy oferującej włącznie raty tygodniowe.
Związek Firm Pożyczkowych uważa, że tylko merytoryczna debata, oparta na argumentach, a nie mitach i uprzedzeniach może doprowadzić do wypracowania pożądanego konsensusu. Do tego potrzebne są stanowiska przygotowane w oparciu o rzetelne dane i prezentujące wnioski obiektywne lub ze wskazaniem czyja optyka została przyjęta. W przypadku omawianej publikacji obu tych elementów zabrakło.
- Firmy Członkowskie Związku Firm Pożyczkowych
Zobacz również: porównanie wycinków prasowych ze stanowiskami IBnGR odnośnie do ograniczenia kosztów kredytu konsumenckiego z 2014 r. i z 2005 r.
Podpisano listy intencyjne ws. stworzenia branżowej bazy danych o mikropożyczkach
Trwają prace nad stworzeniem branżowej bazy informacji o klientach pożyczkowego sektora pozabankowego. Firmy zrzeszone w Związku Firm Pożyczkowych, podpisały już w tej sprawie listy intencyjne. Główne założenia systemu to obniżenie default rate w firmach pożyczkowych oraz lepsza ocena zdolności kredytowej klientów.
Dla klientów terminowo spłacających pożyczki istnienie systemu przełoży się na wyższą zdolność kredytową, a więc tańsze pożyczki i wyższe limity kwotowe. Dla nierzetelnych dłużników, system będzie barierą przed dalszym zadłużaniem. Baza dedykowana jest dla firm mikropożyczkowych działających on-line.
Założycielami systemu są firmy zrzeszone w Związku Firm Pożyczkowych i one w pierwszej kolejności będą miały do niego dostęp, a są to: Vivus, NetCredit, ViaSMS, SMS365, Kredito24, Pożyczkomat, Lendon.pl, MiniCredit, Pandamoney, Zaplo, Zaimo, InCredit i PolCredit. Przed uruchomieniem systemu do współpracy została zaproszona również jedna firma spoza Związku - Wonga.com. Architektura systemu będzie skalowalna, tak aby w przyszłości kolejne firmy pożyczkowe mogły dołączyć do bazy.
System będzie działał on-line i stale się aktualizował. Dodatkowo dane o zadłużeniu przeterminowanym będą automatycznie kierowane do jednego z BIG-ów, aby zapewnić dostęp do informacji gospodarczej również podmiotom z innych sektorów gospodarki.
Budowa bazy nie wpływa na pozytywną rekomendację wymiany danych pomiędzy sektorem pożyczkowym i bankowym - ZFP nadal zaleca korzystanie z baz BIK, jako jeden z dobrych standardów
Związek Firm Pożyczkowych jest zaniepokojony kierunkiem w jakim idzie projekt regulacyjny Ministerstwa Finansów. Najnowsza propozycja nowelizacji ustawy o kredycie konsumenckim zakłada wprowadzenie restrykcyjnych limitów cenowych oraz dodatkowe ograniczenia dla klientów powracających.
- Pomysły Ministerstwa Finansów to ukłon w stronę ratalnych pożyczek na długie okresy i wysokie kwoty. Wejście tych przepisów w życie oznacza koniec całego sektora mikropożyczek on-line. To bezprecedensowy przykład, gdy kilka paragrafów zlikwiduje innowacyjny i potrzebny sektor produktów finansowych – mówi Jarosław Ryba, prezes Związku Firm Pożyczkowych.
Ministerstwo Finansów już po raz trzeci przedstawia propozycję limitowania cen na rynku pozabankowym. Według nowych założeń pozaodsetkowe koszty nie mogą przekroczyć sumy 25% i dodatkowo 30% za każdy rok trwania umowy, łącznie jednak nie więcej niż 100% całkowitej kwoty pożyczki. Jednocześnie w przypadku udzielenia danemu konsumentowi kolejnych pożyczek w okresie 120 dni, jako podstawa do obliczania sumy kosztów brana jest tylko kwota pierwszej pożyczki.
W praktyce oznacza to, że oferty pożyczek krótszych niż 4-miesięczne znikną z rynku. Ponieważ w związku z pozostałymi regulacjami wzrosną również koszty działania firm, ekonomicznie nieuzasadnione będzie ponadto udzielanie drobnych pożyczek w ramach nowego limitu. Eksperci z Instytutu Analiz Rynkowych wyliczyli, że pełna implementacja nowych przepisów w średniej wielkości internetowej firmie pożyczkowej przełoży się na wzrost kosztów o 39,76 zł na każdej pożyczce (średnia kwota pierwszej pożyczki to 449 zł).
W reakcji na nowe założenia ustawy ZFP i Konferencja Przedsiębiorstw Finansowych wspólnie wystosowały apel do Ministerstwa Finansów o pilne przeprowadzenie nowej rundy konsultacji społecznych, ponieważ pośpieszny tryb prezentowania ostatnich propozycji oraz stronniczość regulacji budzą wiele wątpliwości. Zdaniem ekspertów obecny kształt regulacji całkowicie ignoruje specyfikę rynku pożyczek krótkoterminowych. Przez zmniejszenie konkurencji i rozrost szarej strefy, może też pogorszyć sytuację konsumentów.
- Specyfika mikropożyczek zakłada, że pierwsza przyznana kwota zawsze jest bardzo niska. Dopiero po pełnej spłacie, następnym razem klient może wnioskować o wyższą. To element modelu ograniczenia ryzyka i zachęta do świadczenia usług na najwyższym poziomie, aby zatrzymać klientów powracających. Niestety nowe regulacje całkowicie to ignorują, dlatego dalsza działalność internetowych firm pożyczkowych w Polsce jest zagrożona – dodaje Jarosław Ryba.
Wnioskując o pożyczkę:
Jeżeli masz wątpliwości, lub chcesz zasięgnąć porady o zasadach bezpiecznego pożyczania skontaktuj się z nami pod adresem: kontakt@zfp.org.pl
Polski Związek Instytucji Pożyczkowych (PZIP), ul. Wiejska 12, 00-490 Warszawa, NIP: 5252614425, REGON: 361243668, wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem 0000550810,
www.pzip.pl, kontakt@pzip.pl, tel. 791 296 676. Polityka Prywatności oraz Zasady Przetwarzania cookies dostępne są tutaj. Strona administrowana przez European Fintech Forum sp. z o.o., ul. Wiejska 12, 00-490 Warszawa.
